25 Şubat 2014 Salı

Automelodi - Surlendemains Acides (Canada/2013)




Kendimden de yola çıkarak söyleyebilirim ki; 80'ler wave hareketi ile haşır neşir insanların ortak problemi, yeni dönem gruplara gösterdikleri ilgisizlik. Tabi bunu problem olarak görmek ne kadar gerekli tartışılır. Sonuçta o döneme ait bir his durumu var ve bunu bugünlerde yakalamak, kopya etmekten öteye geçemeyebiliyor. 

Neyse ki bu sorun günümüz mainstreamleşmiş (post-punk revival, indie rock, electro pop vs) gruplarına kıyasla, underground gruplarda çok daha az hissediliyor. Ve çok iyi albümler çıkmaya devam etmekte. Bunlardan biri, bana göre 2013 yılında dinlediğim en şık albüm olan Automelodi - Surlendemains Acides.

Automelodi ile tanışmam 2010 yılında çıkan aynı isimli debut albümü ile oldu. Albümden ilk dinlediğim şarkı Buanderie Jazz. Pop dokunuşlu gitarlar ve müziğin içine ustaca yerleştirilmiş retro synthler eşliğinde Xavier'in dokunaklı sesiyle bütünleşen harika bir şarkı. Sonrasında albümün içine daldıkça tüm şarkıların etkisinde kalmak gibi doğal bir reaksiyona giriyorsunuz. Bu kaçınılmaz.

Albüme gelecek olursak,

İlk albüme göre biraz daha gelişmiş bir sound var karşımızda. Ama kesinlikle günümüz sıkıcı indie-electro müziğinin etkisinde değil. 80'lere has erotika wave modu aynen devam ediyor. Xavier'in vokalleri inanılmaz etkileyici. Fransızca müzikten hoşlanmayan wave severlerin Automelodi'ye bir şans vermesi şart.

La cigale isimli nefis şarkıyla açılan albüm, retro wave ziyafeti Aleas, Dernieres Chances'in ardından 3. şarkı Vacances a Maiori ile doruklara yükseliyor. Sonrasında gelen RT60'da tempo düşüyor. Ama bu düşüş oldukça etkileyici bir synth wave klasiği ile karşı karşıya olduğumuz gerçeğini değiştirmiyor. Ve sırada albümün inanılmazlarından Digresse. Kesinlikle mükemmel. Vacances a Maiori ile birlikte albümün dancefloor hitlerinden. Dans ederken de hüzünlenilebilir tezini doğrular nitelikte. Fenetres Ouvertes ile touching pop/coldwave sularında hoş bir yolculuk yaptıktan sonra bir diğer bomba Navette de remplacement ile karşı karşıyayız. Bu şarkıdaki minimal gitar kullanımı chorus severlerce kutsanır cinsten. Ardından Fables et Proverbes ile yine nadide bir düşüş durumu var. Fazla yükselmeden albümün en dokunaklılarından Metropole Sous La Pluie ile düşüncelere daldıktan sonra son şarkı A La Date Verticale ile albüm kendine yakışır bir biçimde sonlanıyor.


Tags: Canadian / Synthpop / Coldwave / French / Erotic


https://soundcloud.com/electric-voice-records/digresse-automelodi

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder